امروز یعنی پنجشنبه 91.2.14 خیلی خوش گذشت

بعد از ساختمان گسسته بروبچ (عاطفه ، شیدا ، نرگس ، الهام ) همگی اومدن خونمون،هیشکی نبود،خودمون و خودمون (خونه مجردی)

حدودا یک ساعتی زدیم و رقصیدیم . هر چی انرژی اضافی بود خالی کردیم.....

شیدا: زینب یورتمه نرو

عاطفه : بچه ها چند تا فرش برداریم بیاریم طبقه پایین خونه زینب اینا بمونیم همین جا

شیدا: بچه ها امروز یکی از بهترین روزهای دانشگاهی من بود

مگسی را کشتم..........

نه به این جرم که حیوان پلیدیست....بد است...

 و نه چون نسبت سود به ضررش یک به صد است....

طفل معصوم به دور سر من می چرخید....

به خیالش قندم یا که چون اغذیه ی مشهورش تا به این حد گندم......

ای دو صد نور به قبرش بارد،مگس خوبی بود....

من به این جرم که از یاد تو بیرونم کرد، مگسی را کشتم.......

سپیده این روزا همش مگس می کشم این شعروصف حال خودمه...

وقتی میگم عاشقتم کلی علت دارم .

عاشقتم که مسج ها تو دوباره  و دوباره می خونم!

عاشقتم که پی ام هاتو سیو می کنم !

عاشقتم که وقتی بهت فکر می کنم قلبم تند تند می زنه!

عاشقتم که وقتی دلم برات تنگ میشه صداتو گوش می دم و بی دلیل لبخند می زنم.

عاشقتم که حاضرم هر کاری برات بکنم.

عاشقتم که هرچی چیز عاشقونه میشنوم،میبینم یاده تو می افتم.

عاشقتم که هر وقت می بینمت هر چی میخواستم بگم یادم میره.

عاشقتم که هر لحظه جلوی چشامی ولی تا میام بغلت کنم میبینم رویا بوده.

عاشقتم که هرشب خوابتو می بینم.

عاشقتم که اول صبح تا از خواب بیدار میشم کلمه "سپیده"  از جلوی تک تک سلول های بدنم میگذره.

عاشقتم که صبح تا شب تو خیال خودم کلی باهات حرف میزنم.

عاشقتم که وقتی با توأم دلم می خواد زمان نگذره.

عاشقتم که وقتی بهت زنگ می زنم  نمی تونم خداحافظی کنم و برخلاف میل باطنیم خسته ت میکنم،این عشقه میفهمی؟؟؟؟؟؟؟دست خودم نیست،این احساسات برمیگرده به درونم.

سپیده عاشقتم که میگم می میرممممممممم برات!

دلم می خواد بغلت کنم و ببوسمت،یکی ؟دو تا؟سه تا؟نه نه..........بی نهایت....وای........نمی دونی که چه احساس آرامش عجیبی بهم دست می ده.........وای....نمیدونی که چقد لذت می برم......

دلم میخواد بغلت کنم و سرمو بذارم رو شونه هات؟یک ساعت؟دوساعت؟نه نه......تا زمانی که بمیرم......اون موقع راحت می میرم...............

دلم می خواد جلوت زانو بزنم،دستتاتو بگیرم تو دستم،سرمو بذارم روی دستات.........ببوسمشون.........سپیده می میرم به خاطره اینکار!

سپیده من خیلی مغرورم...... من خودخواهم.........

ولی......جلوی تو غرور اصلا معنی نداره،جلوی تو احساس حقارت میکنم......احساس میکنم تو پادشاهی و من برده........دلم میخواد بهم دستور بدی.......امر و نهی کنی......هرکاری بگی انجام میدم....سپیده انقد تو عمق وجودت غرق شدم که تورو بیشتر از خودم می خوام.........

سپیده من یکساله اینطوری شدم،یکساله باهات می خندم،برات گریه میکنم.

همیشه نگرانتم....اینکه نکنه برات اتفاقی بیفته........نکنه من برای همیشه بی تو بمونم.....می دونی چقد گریه کردم...... شبایی شده که ساعت ها بیدار موندمو گریه کردم.......میدونی وقتی می فهمم ناراحتی من از تو بیشتر ناراحتم.......دلم می خواد هر کاری کنم تا بخندی........باورت میشه اگه خبر بدی ازت بشنوم تموم زندگیمو ول می کنم و به هر طریق ممکن  از خدا می خوام مشکلت حل شه....

سپیده تو اینارو نمی دونی...............فقط خودم میدونم و خدا.............

یادت میاد چه جوری شد؟

راستی چه جوری شد؟

سپیده با توأما.............

سپیده جون، جزء کسایی شدی  که بهشون فکر می کنم!

آره؟؟؟؟؟؟؟

نه!

دیگه این جمله کاربردی نداره، این جمله واسه اوایل اسفند 89 بود ، الان تو تنها کسی هستی که بهش فکر می کنم ، الان تمام فکرم تویی ، یعنی این مجموعه تک عضویه..........فقط سپیده ،نه هیچکس دیگه!

سپیده تو ماهی؟؟؟

نه سپیده ، تو یه آدم معمولی هستی ،مثل بقیه با یه سری تفاوت های ظاهری و باطنی ، فقط همین ، اما من تورو اینجوری نمی بینم ،من سپیدمو ماه می بینم ، میدونی چرا ؟ ؟  ؟

آخه سپیده  چشمای من عاشق توأن ، آخه اونا تورو می پرستن ، آخه  برات کلی  اشک ریختن، آخه اونا فقط تورو می بینن ، اونا فقط تورو قبول دارن ، واسشون عزیزی ، وقتی تورو می بینن خوشحالن ،وقتی حس میکنن خوشحالی خداروشکر میکنن، وقتی بهشون نگاه می کنی به جای دیگه خیره میشن اما اونا همیشه تورو می بینن، اونا چه باز چه بسته برات دعا میکنن، دعای خیر، اینکه همیشه  باشی!

سپیده بلند فریاد میکشم:"می میرم برات"

سپیده این فریاد و برای تو می کشما ، فقط برای  تو،نه هیچکس دیگه

سپیده تو بهترینی....

سپیده تو بهترین دوستمی.....

سپیده تو بهترین معشوقه هستی......

سپیده تو خواهره  گل خودمی.......

کاش هیشکی نبود فقط شونه های گرم تو بودن

کاش هیچ دوستی نبود فقط تو بودی

کاش فقط پیش تو بودم

کاش  قدرتشو داشتم برات هر کاری بکنم

بازم لغت حسرت انگیزه " کاش" وکلی  کاشکی های دوباره..........

بهشون غبطه می خورم، به اینکه چه عظمتی دارن ، چقد خدا دوسشون داره، چقد سعادت دارن!

حالا کیا؟

همونایی که با سپیده در ارتباط هستن

همونایی که سپیده باهاشون در ارتباطه

سپیده ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه جوؤؤؤؤؤؤن

اونایی که زود زود میبیننش

اونایی که ............

منم دلم میخواد خب........آخه مگه من چه گناهی کردم؟!

منم سپیده میخوام.....منم عاشق چشاشم....منم دوسش دارم....منم تحمل دوریشو ندارم......منم دلتنگش میشم....منم دیوؤنشم.....منم دلم میخواد زود زود ببینمش.....منم صبح تا شب به یادشم....!

وای خدا چرا انقد من عاشقم؟!

دارم می سوزم........ازتب عشق.........ازتب عشق سپیده.........تب عشق فقط سپیده!

فقط سپیده : زینب چند بار بهت گفتم از این عشق بازیا خوشم نمیاد.....

زینب :سپیده  به قرآن عاشقتممممممممممممممممممم................................

پدر: باید به زبان انگلیسی مسلط باشی،اینکه کارت راه می افته منو راضی نمی کنه

عاطفه خطاب به دختر خالش: سیمین جان اگه تو می خوای منو ببری دانشگاتون حرفی نیست ولی انتظار نداشته باش که منم تورو ببرم دانشگامون.

سیما: زینب جون هروقت آهنگای بابک جهانبخش رو گوش میدم یاده تو می افتم

عاطفه : زینب اون روز پشت کامیون یه جمله قشنگ نوشته بود یاده تو افتادم

الهام: زینب تو سپیده رو دیدی؟ زینب:آره 2 بارم دیدم.الهام:چه خوب،تو فقط اونو ببین

مهندس ....: خانم..... فعلا شما تاپ کلاس هستید......هوراااااا،شیره زینب

زینب : مامان امروز تو پارک لوله........

محمدمهدی : زینب بیا زنگ بزن 119 بیان این آب بارون رو قطع کنن

ریحانه : سلام زینب جون سال نو ت مبارک،خوبی؟شماره خونتون رو می خواستم؟

زینب : شیدا خواهش می کنم

فقط سپیده : زینب آدم شو

زینب: شیدا دریاچه مون موج نداره،نترس

دوره ابتدائی پرستاری درجه 2  با تدریس خانم هاشمی تموم شد،به امید خدا میریم تو داروشناسی

فقط سپیده هم از سه شنبه  پنجم اردیبهشت سال هزارو سیصد و و نود و یک خورشیدی می ره واسه گرفتن گواهینامه، قراره با 206  که پدرش میخواد بخره بیاد خونه ما،

بریم بیرون!

پارک آب و آتشیم که رفته تو ریسیورش گیر کرده،اونجا هم میخواد منو ببره،منم قراره در برابر این همه محبت کارت سوخت ببرم

فقط سپیده: زینب نیشتو باز کن

فعلا....

از سال اول راهنمایی  یعنی همون 12-13 سالگی شروع کردم به خاطره نوشتن تا  همین سال آخرم می نوشتم اما الان دیگه خبری از اون دفتر خاطره ی همیشگی نیست دیگه حس این کارارو ندارم البته شاید علت دیگه ای هم داشته باشه اما الان خودمو با پست گذاشتن تو وبلاگ سرگرم کردم .

جدیدا تصمیم گرفتم تمام دفتر خاطره هامو بسوزونم.هم جا گرفته هم محتواش با فکرای الانم جور در نمی یاد.وبلاگ و زدم واسه خاطره نویسی اما خاطره نویسی بهونس در واقع همدم دیگه ای جزء نوشتن ندارم.

دارم خودم و گول می زنم،از بس تنها موندم ،دیدم هیچ دوستی نیست رفتم سراغ نوشتن،انقد نوشتم و نوشتم که برام عادت شد.اسمشو گذاشتم خاطره ولی همیشه از اینکه بعضی ها نوشته هامو بخونن واهمه داشتم ولی بازم بهش گفتم خاطره........

دیگه رو کاغذ ننوشتم ،اون عادت 6 سال رو گذاشتم کنار خیلی سخت بود ولی خودمو به نوشتن تو وبلاگ عادت دادم اما بازم گفتم خاطره نویسی...حیف که هنوزم جزء این نمیشه اسم دیگه ای براش گذاشت.

اما اینا خاطره نیستن.....اینا حرفای دلمن که خیلی دوست دارم  کسی باشه که بهش بگم اما نبوده،نیست،نخواهد بود.منم کم نمیارم و می نویسم....انقدر می نویسم تا بمیرم!

مردن هم می تونه کانورتوره خوبی برای ورژن قدیم به جدید باشه.

گفتنش سادس اما خدا می دونه که این انسان لعنتی چقدر موقع جون کندن آرزو داره که یه لحظه بیشتر تو این دنیای نمی دونم چی بمونه.

تو این دنیایی که واسه همه چی هلپ داره اما تو نمی دونی ته ته اون رو کی گفته،درسته یا غلط!

همه برات نظر دارن، هرکی یه چیز میگه، هر روز ورژن ها تغییر می کنن، گناه های دیروز از گناه بودن در میان و آپدیت میشن، حالا دیگه اونا گناه نیستن اینجا مردم میگن"ورژن جدیدش اومده"تو هم به خاطره اینکه پیششون کم نیاری میگی اکی همینو نصب می کنم.

دیگه آنتی ویروس ها کار نمی کنن شایدم صاحباشون بیخیال آپدیت کردن اونا شدن ولی ممکنه آنتی ویروس های آپدیت شده ام دیگه جواب گوی این ویروس های غول آسا نیستن.

من از این دنیا که هر روز داره بدتر از دیروز میشه بدم میاد.

نه شایدم این منم که گناه های امروزم بیشتر از دیروز شده...........شاید دیگه نمی تونم جلو خودمو بگیرم.

نمی دونم یهو چی شد؟ !!!  چرا یهو از همه چی زده شدم،  انگار دیگه خسته شدم ، دیگه آپدیت شدم الان باید سعی کنم اسپرت

بشم ، آدما دیگه ورژن های قدیمی رو نمی پسندن! 

نمی دونم چرا این روزا اصلا آروم و قرار ندارم،احساس می کنم" خیلی تنهام"

بازم بهار و سال جدید و عید و تمام سنت های دیرینه ی ایرانی ها!

ما که همون روز اول همه جا رو آباد کردیم!

دوم و سوم و چهارم هم به صرف صبحانه ، ناحار،شام و تمام مخلفاتش مهمون داشتیم!

روز چهارم یه سری به جاده طالقان زدیم اما خبری از اون طبیعت تابستون نبود و تمام کوه ها هنوز مملوء از برف بود.

سری هم به قم و کاشان زدیم!

چه دنیای بزرگی!

هرکس به طریقی ......

هر کی داره یه جوری زندگی می کنه و خوش می گذرونه اما تو این بین خیلی ها هم هستن که از خوش گذروندن محروم اند.

البته خوش بودن ها هم فرق می کنه.

یکی مثل ......... اون سر دنیا با سرعت 100 مگا بایت کانکت می شه و در عرض سه سوت زمین و زمان و دانلود می کنه اما اینجا یکی مثل من به همون سرعت 53 کیلو بایت می نازه، یکی هم فکر می کنه سرعت  128 کیلوبایتش  ته ته دنیاست و خیلی سرعتش توپه، اما نمی دونه که تو کافی نت ها 1 مگابایت ارائه می دن!

یکی می ره کاشان دو تا فضای سبز می بینه شاد و شنگول می شه تا جایی که می  گه : "عاشق کاشانم" اما یکی  هم مثل من اون دو تا فضای سبزم می بینه ولی بازم غمناکه تا جایی که دیگه اسم هرچی مسافرت میاد حالش بد می شه!

حالا یکی هم اون سر دنیا جلوه ی  زیبای آبشار نیاگارا  رو تماشامی کنه و میگه عظمت خدارو!

کاش میشد این هفته تو کنسرت آرش، سیاوش ، مهرنوش شرکت کرد!

ای کاش میشد هر کی هر جور که دوس داره زندگی کنه!

ای کاش میشد آدمای اطرافتو خودت انتخاب می کردی!

ای کاش میشد یه همراه خوب داشت، یه همسفر، یه دوست مهربون، همه جا باهات باشه،همه جا باهاش باشی!

ای کاش میشد با همون همراه خوب که مشخص نیست جنسش چیه بال می زدی و می رفتی تموم دنیا رو از اون بالا بالا ها نظاره می کردی!

ای کاش میشد کیف دنیا رو می کردی ولی گناه نبود!

ای کاش میشد حسادت از دل تموم آدم ها رختشو جمع می کرد و می رفت پی کارش!

ای کاش میشد همه چی حداکثر تا یک ماه آپدیت میشد!

فقط سپیده گفت: " ای کاش آی تی شریف قبول می شدم"

مریم کریمی:"ای کاش میشد تا آخر عمر جوون می موندیم!"

الناز: "ای کاش میشد که بشه!"

سیما: "ای کاش میشد احساس واقعی آدم هارو فهمید که تو قلبشون چی می گذره!"

ای کاش و خیلی ای کاش های دیگه...................

بالاخره کلاسای ترم جدید شروع شد

از عصر دوشنبه 22 اسفند 90 تا شب شنبه 27 اسفند 90 مهمون خونه مادربزرگ و پدربزرگ بودیم!

واسه 23 اسفند وقت دکتر داشتم که از صبح رفتیم عصر برگشتیم

24 اسفند با شیدا و عاطفه رفتیم سراولین جلسه  کلاس سی پلاس پلاس!

یه برنامه نویس توپه توپ،یوهاهاها

هوراااااااااااااااا...

سپیده جونمو هم  دیدم...بعد از 53 روز

پنجشنبه  25 اسفند 90 به دعوت خودش رفتم خونشون، 11:40 اینا تا 13:30 ،خوش گذشت!

زحمت کشیده بود واسه تولدم کادو مادو گرفته بود،تنکس تنکس،دستش درد نکنه،زیبا بودن

عصرش رفتیم خونه عمو وسطی ساعاتی اونجا بودیم ، بعد سر خوردیم  خونه ی  دیگر مادربزرگ واسه تجدید دیدار ،که برای شام نگه داشتنمون،عمه و دایی اینا هم اونجا بودن!

در این بین برای 2 ساعت با مریم جان رفتیم خرید که به کیف خریدن مریم وبستنی خوردن تو اوسرما  منجر شد

جمعه 26 اسفند، دیگه هیچ کاری نمونده بود،فقط عصر 1 ساعتی را با هانیه جان برای خرید کردن گذراندیم .

زنجان رفتن هم  کنسل شد،چون به جای زیارت ،عروسی برگزار خواهد شد و همه میرن تبریز

ایشالا سال 91 سال خوبی باشه حتی بهتر از 90  ،از همه نظر!

الهی ،کمک کن  برنامه ای رو  که می نویسم  به نحو احسن انجام بدم!

و اما روزهای پایانی سال 90 را هم به دست خاطره ها می سپاریم

سال 1390 خورشیدی هم به پایان رسید و سالی دیگر به دفترچه خاطراتمان اضافه گردید،تشخیص خوب و بد بودن کیفیت کارهایمان  بر عهده ی دیگریست،باشد که  سربلند بوده باشیم

سال خوبی داشته باشیدپیشا پیش عیدتون مبارک!

میاد بارون احساس.......از ابره تیکه  تیکه...........که سقف نازک دل......... دوباره کرده چیکه، چیکه.... چیکه ...........!

اولین ساعات روز تولدم را با ریختن  قطرات اشک گذراندم.....باری دیگر سالی دیگر گذشت و 365 روز دیگر به خاطراتم افزوده شد.

ورود به  دوران جوانی و پایان دوران نوجوانی ،به هیچ عنوان احساس خوبی ندارم!

مامان اینا غافلگیرم کردن، تو اون شرایط و وضعیت مامان، اصلا  فکر نمیکردم که تولدم رو جشن بگیرن، هیچ انتظاری هم نداشتم .............سورپرایز شدم.

البته جشن آنچنانی نبود ولی جای تشکر فراوؤن داشت،دوستان زیادی پیام تبریک فرستادن!

اولین نفر عاطفه دوست دوران راهنمائیم بود که سه روز جلوتر تولدم رو تبریک گفت!

22 بهمن ، بعدازظهر بود که به ترتیب : دختر عمه مامی، دائی علیرضا، سپیده جان پیام تبریک فرستادن!

طبق معمول بیدار بودم و موسیقی گوش میدادم که به محض اینکه تاریخ عوض شد و 23 امین روز از بهمن شروع شد به ترتیب:نرگس، شادی ،آناهیتا، ،الهام  و عاطفه دوست دوران دانشگاه هم صبح زود تبریک گفتن  !

زهرا و مریم هم دیر جنبیدن  24 ام ،اس تبریک فرستادن!

19 سالگی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

شروع  عاشقی و فقط سپیده ، دغدغه بزرگ کنکور، راکوتان و دکتر سعید کشاورز، فوت مادربزرگ هانیه ،مکتبی و تعطیلات عید و اردوی مطالعاتی یک روزه من، عمو امید، 13 بدر، هاجر خانوم ،پارکینگ ، رتبه های قشنگ قشنگ ، رانندگی ،فوت پدربزرگ مینا ،مرزن آباد،عباس آباد همدان، ماه رمضون و کولر گازی، انتخاب رشته و دکتر نکوئی ، سارا و نادر و تبریز، ماجرای کلاس کمک های اولیه ، قبولی در رشته مهندسی کامپیوتر(سخت افزار تهران جنوب) ، قبولی در رشته مهندسی کامپیوتر (نرم افزار .........واحد..........) ، دیفرانسیل و طاهری ، زبان پیش دانشگاهی ،  فاطمه نخعی ، اصغر کریم زاده ، علی محمدی تبار، نجمه مختاری، فاطمه باقری، دهنده عمومی ،اثاث کشی به............،نرگس و الهام و شیدا و عاطفه دوستای دانشگاهی!

22 آذر، دوستان به همراه کوکو سبزی مامان، 14هم  و15 هم  دی و اولین هنرنمایی من در رانندگی،11 بهمن و لیزر، بیمارستان مردم و بخش زنان.

 این بود ماجراهای  نوزدهمین سال زندگیم .

خودم برای خودم آرزو میکنم،آرزو میکنم هر روز به معبودم نزدیک تر بشم !!

اینهمه حرص و طمع برای چیست؟

آخه این دنیا مگه سرای کیست؟

شاهان همه رفتن،خان ها به جا ماندن

شاهان گدا ماندن،دنیا به جا مانده

مهتاب عشق بتاب.......................

باران عشق بتاب........................

چه کسی با خود برده ذره ای از ماله دنیا را

چه کسی پیمان بسته که ببینه صبح فردا را

وقتی آدم یه روزی فنا میشه

میمیره، روح از بدن جدا میشه

پس دیگه  جنگ و جدال واسه چیه؟

اونی که مونده تو این دنیا کیه؟

بله اینم از روزه تولد ما ......................................

چه خبره؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

sepide

آخ که چه سفری بود

این مسافرت 7روزو و 6 شبه خیلی خوش گذشت

به شب علی اصغر و عباس و ظهر عاشورا نمره 20 میدم چون تو بیت النور حسابی حال کردم اما شب قاسم و علی اکبر و شب عاشورا نمرم 15 به پایینه ،شام غریبانم.... ای بد نبود.

پنجشنبه شب یعنی شب ششم شب قاسم بود که واقعا تشنه هیئت و عزاداری و بیت النور بودم...

ساعت 7:30 زدم بیرون و خوشحال از اینکه کسی پاپیچ نشد.

به محض ورود به بیت النور احساس آرامش خاصی بهم دست داد.شکرخدا که سعادت داشتم باری دیگر تو مراسم های بی نهایت عالیش شرکت کنم.

آخ که چقدر دلتنگ بیت النور و حال و هواشو دوستای بیت النوریمو کرده بودم

زهره جون و بعداز 6 ماه، فاطمه بعداز 2 ماه، مینا بعداز2 ماه، هانیه بعد از 1ماه ، مریم بعد از چند هفته و سرانجام نفسم،جیگرم،عشقم،خانم طالقانی رو بعد از8 ماه دیدم!

از دیدن همشون شاد شدم امابا دیدن خانم طالقانی روحی تازه گرفتم.آخرین بار فروردین 90 بود که دیدمش،واقعا دلتنگش شده بودم.به محض دیدن من اومد طرفم ومن به احترامش سرپا ایستادم،پیشم نشست !!!!!!!

چقد لحظه قشنگی بود اون لحظه بوسیدنش................................

کلی صحبت بین ما ردوبدل شد البته قبل از شروع مراسم.

انگار همه چی تازه شد.......همه چی!!!!!!!!!!!!

باری دیگر زلزله ای در درونم ایجاد شد.

خانم طالقانی اون عشقه قدیمی و 6ساله، اون نفس دوران راهنمائی و دبیرستان،اون تکه کلام همیشگیم،اون انسان نمونه!

هنوزم دوسش دارم!!!!!!!!!!!!

شب آخر یعنی شام غریبان  بعداز اتمام مراسم رفتم که باهاش خداحافظی کنم،کنارش زانو زدم وسه تا بوس و خداحافظی.............

گفتم که خیلی دلم براش تنگ میشه و اونم ازم خواست که بی خبرش نذارم و باهاش تماس داشته باشم،با چهره همیشه خندونش بدرقه ام کرد.

راستی بچه برادرش تو بغلش بود گفت: زینب تو اینو دیدی؟گفتم: نه متاسفانه تا حالا ندیده بودمش!

محدثه گفت:سعادت نداشتی،آخ آخ برو ببین چه گناه بزرگی مرتکب شدی که سعادت دیدن علی رو نداشتی!

فقط خندینم..............

خانم طالقانی گفت:زینب این نفس ماست،مینا که کنار من ایستاده بود سریع برگشت گفت:شما هم نفس زینب هستید

مثل همیشه لبخندی دلنشین  چهره اش را جذاب تر ساخت.

عاشق اون لبخندهای ملیح و زیباشم

راستی شب تاسوعا انگشتم رو زمین کشیده شدو ضربه شدیدی خورد...........

این چند روز از همه نظر عالی بود...

 خیلی دلم میخواست سپیده جونم رو هم ببینم اما حیف اصلا قسمت نشد............

البته این کم سعادتیه ما بود که نتونستیم ایشون رو هم زیارت کنیم

امیدوارم خانم فاطمه زهرا(س) عزاداری هامون رو قبول کنه!

چهرشنبه شبم که برگشتیم خونه خودمون.................از ماشین که پیاده شدم از شدت سرما به لکنت افتادم. تا خوده  صبح کنار بخاری بودم اما بازم خیلی سردم بود!!!!!!!!

هوا سرده..........................................

کاش هفته پیش این مو قع بود...........

چقد زود گذشت...........

درسته که هرکسی تعریف خاصی برای عشق داره اما در کل  عشقی وجود نداره!

عشق احساسات درونی خود آدما هستش که گاهی اوقات فوران میکنه و گاهی فروکش و باعث میشه آدم الکی وقتشو تلف کنه،یه مدت به  این یه مدت به اون ابراز احساسات کنه!!!!!!!!!!!

این خود آدم ها هستن که یه آن از یه شی یا یه فرد خوششون میاد و خودشونو وابسته اون فرد یا اون شی  میکنن!

البته در بعضی موارد هم دست خودشون نیست،وگرنه خودشون رو کنترل میکنن!

این در صورتی که هیچ کس لیاقت عشق آدمارو نداره!البته اگه عشقت حقیقی باشه نه پست و حیوانی که اگه اینطور باشه  یه موضوع دیگس که اصلا جای بحث نداره!

حتی عاشق خدا هم نباید بود،از نظر من عشق موندگار نیست که به خدا نسبت بدی!

 خدا رو  باید دوست داشته باشی آهسته و پیوسته ،چون دوست داشتن گرامی تر از عشقه!

دوست داشتن درجه داره که کمترین مرتبش عشقه!

درسته که هنوزم سپیده رو خیلی خیلی دوست دارم ولی نظر کلی که در مورده این مساله داشتم این بود!

کلا منظورم اینه که نباید فکر و ذکرت و محدود کنی به یک فردخاص!

 از اون فرد زمینی که بهش عشق میورزی هیچی بهت نمیرسه...............اینو بدون!

جز اینکه مغزتو خسته میکنی و عمرت تلف میشه!

باید با همه دوست باشی و دوست!

نه صمیمی نه خیلی غریبه که روت نشه حالشو بپرسی،میانه باش!

مثل اینکه یواش یواش اگه خدا بخواد و  گوش شیطون کر دارم برمیگردم به حالت اول

گرچه خودم امیدی ندارم

به خاطره اینکه سپیده  واقعا دوست داشتنیه و نمیخوام که دوستش نداشته باشم!

از اینکه بهش میگم دوستت دارم لذت میبرم ،نمیدونم چرا

الان که دارم این نو شته ها رو می نویسم در بهترین شرایط روحی و جسمی و ذهنی و فکری هستم ....................لپ کلام اینکه خیلی ردیفم...

وای خدا تازه دارم از زندگی کردن لذت می برم.......................قربونت برم!

آخ که چه لذتی داره زندگی کردن...................

عاشقتم خدا جون که همیشه هوامو داری، نمیدونم چه جوری و به چه  زبونی ازت عذرخواهی کنم و بابت همه چی ازت تشکر کنم...........................ممنونتم خدا.

به خاطره عظمت و بزرگی این روز زینبتو به خاطره حرفای یک ماه پیشش ببخش.........................

هرچی دارم و ندارم  به خاطره لطف  بیش از حد تو............

هوراااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا.....................بهتر از این نمیشه!!!!!!!!!

دقیقا یک ماه پیش یه همچین روزایی بود که همش بغض میکردم و بابت سرنوشتم به خدا شکایت میکردم و ........................ چه ناشکری هایی که نکردم.......

من یعنی زینب کوچولو،بنده بی تجربت الان از همین جا  بلند داد میزنم "عاشق برنامه ریزیتم ...............اینکه یه جوری همه چیومنظم و مرتب  میچینی که  آدم مات و مبهوت میمونه...........الان تازه دارم میفهمم که اگه اینجوری نمیشد پس چه جوری میخواست بشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟وای خدانکنه جوره دیگه میشد!!!!!!!!!!

آره تموم شد،همه علاقه ای که به محل زندگی ای قبلیم داشتم!

برعکس روزای اول که منتظر فرصتی بودم که بریم خونه مادرجون اینا الان دیگه حوصله و اعصاب اینجور کارا رو ندارم، وقتی هم که میریم تا یکم از تایم معمولش میگذره ازشون میخوام که برگردیم خونه خودمون چه رسد به اینکه دوباره بخوایم برگردیم اونجا!!

امروز الهام گفت :به خاطره دانشگاه اومدید یا میمونید؟ خودم فقط لبخند زدم.

نرگس به جای من گفت :اگه مامانش ایناهم بخوان برگردن زینب دیگه برنمیگرده!

والا دیگه،کجا میخوان برگردن؟؟؟؟؟؟قرار نیس هی آدمو بکشونن اینور اونور که !!!!!!!!

خدا وکیلی رو نیس که یه چیز از سنگ پای قزوینم اونورتره،یکی نیست بگه: د آخه به خاطره تو اومدن اینجا دیگه!

خانم طالقانی گفتا...............................اون روزای اول خیلی باهام صحبت کرد

گفت عادت میکنی گفتم همه همینو میگن!!!!اما برگشت گفت:بهت قول میدم که عادت میکنی

جوری میشه که دیگه حاضر نیستی برگردی جای قبلیت، برگشتم گفتم عمرا این اتفاق بیفته!!!!!

اون موقع با این حرفا و دلداری ها قلبم ترک ترک میشد اما حالا .................اوه چی بگم که اصلا یه شخصیت دیگه شدم.

امروز نرگس با شنیدن حرفام کپ کرد و گفت زینب عقایدت خیلی عوض شده!

اینجا انقد بهم خوش میگذره که حاضر نیستم این لذت و با هیچ چیزه دیگه ای عوض کنم.

من و نرگس و الهام و شیدا و عاطفه ،5 تایی یه اکیپ زدیم به هم،انقد جور شدیم که خدا میدونه!!!!!!

فقط یه مشکلی هست که  معبودم خودش در جریانه!

خدا جون خودت هرجور صلاح میدونی سرنوشتمو رقم بزن!

دوست دارم دست همه کسایی که یک قدم برام برداشتن و ببوسم و تا آخر عمر نوکرشون باشم.

بعد از خدا هر چی دارم از پدر و مادرم که واقعا فرشته های حقیقی هستن،خدایا راهنماییم کن تا آخر عمر نوکریشونو کنم..........

دست تک تک معلمام که نه، ولی بیشترشونو میبوسم که من هنوزم شاگردحقیرشونم!

خانم طالقانی کجایی که دلم برات یه اپسیلون شده!

هشت ماه کم نیستا،آخ جون 10-20 روز دیگه میبینمت!!!!!!    

دلم برای بیت النور و حال و هوای بیت النور و برو بچ بیت النور خیلی تنگ شده.

وای اگه این ماه رمضون و محرم نبود چیکار میکردیم خدا جون؟!

خدا جون دیونتم 

عمو وسطیم همیشه میگه :" واسه کسی تب کن که واست تب کنه"

هیچ وقت قبولش نمیکردم ولی تو این چند روز بهش رسیدم!!!!!!!!!

این روزا اصلا حوصله ندارم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

شاید چند وقتی نباشم!!!!!!!

فعلا!!!

همشو پاره کردم .

دلم برات تنگ شده خدا جونم

زینبت دوباره داره بی راهه میره

فقط خودت میتونی کمکش کنی،فقط خودت میتونی آرومش کنی،اگه نگاش نکنی بیچاره تر از بیچارس

خدا جون یادت نره دستشو ول نکنی،اون هنوز زینب کوچولوی خودته.

خدا جون دوست دارم

تو خدای همیشگیم هستی
 

سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،

سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،

سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،

سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،

سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،

سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،

سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،

سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،

سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،

سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،

سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،

سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،

سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،

سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،

سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،سپیده،

جمعه 22 مهر 1390برچسب:,  توسط  Desert Rose  |

اینجا ایران است،سرزمینی خوش آب و هوا.

دوستتان دارم.

فقط سپیده

من اینو دوست دارم اون یکی دیگرو.

من به این محبت میکنم اون به یکی دیگه.

من به خاطره اون میمیرم اون به خاطره یکی دیگه.

من عاشق اینم اون عاشق یکی دیگه.

این چه زندگیه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

مینا  مرجان و دوس داشت مرجان یکی دیگرو

شیوا سمانه رو دوس داشت سمانه پرستورو و پرستو یکی دیگرو

مهسا شادی رو دوس داشت شادی مرتضی رو و مرتضی یکی دیگرو . .

به قول دوستمون که میگه : پایانحکایتمشیریننیستمنعاشقاوبودماوعاشقاو. . .

داشتم به این فکر میکردم که کاش آدما قدرهمدیگرو  میدونستن.

بابام اینجوری.............................

مامانم اونجوری..........................

ولی من خر قدرشونو نمیدونم.

به خاطره من این همه سختی و مشکلات رو دارن میتحملن  اما کیه که تشکر کنه ؟

تازه یه چیزیم طلب کارم.

امروز یعنی پنجشنبه 90.7.7  رسما اثاث کشی کردیم ،

تقریبا کل فامیلای درجه یک بودن و ما رو بدرقه کردن،کجا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خاک تو سر من با این انتخاب رشتم.

راه ها شلوغ بود به خاطره همین  اونجوری که میخواستیم نشد ولی خب تقریبا جابه جا شدیم.

یه چن نفری رفتن اما دو تا مادربزرگا و پدربزرگ و عمه و میلاد شب رو موندن خونمون البته با اصرار ما.

خیلی سعی کردم مثل همیشه  مصغره بازی دربیارمو بقیه رو شاد کنم ولی این بغض لعنتی نمیذاشت ناچار،مجبور شدمو رفتم زیر پتو یه دل سیر" گ ر ی ه " کردم. بچه ها اومدن پیشم ....................

زینب جون نباید بخوابه ...............

 اول یه داد زدم سرشون ولی بعدش  بلند شدم و  تا میتونستم اسباب خندشونو فراهم  کردم..........

بیچاره مامان و بابام ، به خاطره من چیکارا که نمیکنن،اما من ........................همش ناراضی و ناشکر.

البته کلا مدل من اینجوریه  ،یه چیزو دیر باور میکنم تا میام خودمو بهش عادت بدم از دستش میدم.

همش تو همه چی یه جوری نه میارم و ..........

یادمه هر وقت با مریم و مینا و هانیه میرفتیم بیرون دعوامون میشد به خاطره همین از دفعه های بعد بچه ها طی میکردن زینب جان شما خفه میشی و ساز مخالف نمیزنی،البته  همیشه من حق داشتما ولی اونا 3 تا بودن نمیشد زور گفت.

درسته از محلمون خوشم نمیومد ولی الان اونجا واسم شده وطن،بروبچ یه سوال،این مردم چه جوری از مرز ایران رد میشنو بیخیال  وطن میشن و یا علی د بدو که رفتیم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

آهان فهمیدم اونا وابستگی ندارن،اگه اونا هم یه سپیده مانندی  داشتن که نمیذاشتن برن.

زینب جون خودتو کنترل کن.............................هیچکس اختیارش دست خودش نیست.

درسته دین و زندگی پیش دانشگاهی میگفت اختیار ارادیه ولی چیزی جز ضر زیادی نیست.

بابا لامذهب نمیشه کاریش کرد، یه جوری رفته تو و  واسه خودش جا باز کرده که عمرنیاش بیاد بیرون.

سپیدرو میگم..............................................

گاهی به حال و روزه خودم خندم میگیره وعین عوام به خودم میگم:"آخرش که چی"؟ ولی لحظه ای طول نمیکشه که  صریح جواب میدم فقط  همین که بتونم دوست خوبی براش باشمو تا آخر بهش خدمت کنم.

کلا عاشق این حرکتم، این که به هر نحوی شده به مردم کمک کنم و در حد توان مشکلاتشونو حل کنم.

مامان همیشه میگه  عین باباتی واسه کار مردم میدویی اما به خودت که میرسه   میگی حالا وقت هست.

بیچاره بابا هم سر این مهر و محبت زیادی نسبت به هر کسو ناکسی خیلی کباب شده ولی  نتونسته ذاتشو متحول کنه.

خدا جون این سال آخری بیکار بودی مارو عاشق کردی؟

آخه این چه قسمتیه؟

البته یک اپسیلون ناراحت نیستم چون واقعا دوسش دارم ولی

خب این آشیه که خودت واسم پختی، نگو نه که اگه تو اراده نکنی برگی از درخت به زمین نمی افته  چه برسه به مساله بزرگی همچون  عاشقی،جسارتی نمیکنما، کاریه که شده ولی عنایت بفرمایید صبرو تحملشم لطف کنین که تلف نشیم یا که اگه زیادی بهمون لطف دارین  اشک شبانه روزی عنایت بفرمایید تا این بغض لعنتی خفمون نکنه  فقط زیاد نباشه تا جایی که بشه چشارو عمل کرد و این عینک لعنتی رو زمین گذاشت  کافیه.

1.5 هست،1.5 دیگه میخواد، دیگه خودتون میدونید چقدر باشه خوبه.

شنبه رفتیم پرونده فاطمه  و یه سری کارای خورده ریزرو انجام دادیم و من تا  او ضاع و احوال و مناسب دیدم یه مشت اراجیف سر هم کردم و از خونه زدم بیرون 3 تا 6 بیرون بودم اون چیزایی که گفتم و انجام دادم ولی 45 مین  پیش سپیده بودم

آخ آخ از سپیده بگم ،چه پذیرایی که ازمون نکرد اولش  داشت میبرد بالا اما آخرش میگفت زینب برو دیگه.

یاخچی اولده جدمدیم اوسد(خوب شد نرفتم بالا)

یاد پریا افتادم یهو جو گیر میشد تمام مطالب وبشو ترکی مینوشت،خیلی جالب میشد.

ولی یه چیزی کل همسایه های سپیده اینارو دیدیم،هر 10 مین یکی اومد و رفت و کلی ثواب 69 تایی بردیم.

ولی آخرش دلم نمیومد خداحافظی کنم، بیچاره حق داشت بیرون کنه............

"خب برو نمیخواد خداحافظی کنی"

4تا بوس آخرو کاملا یامه ، وایییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی که چه حالی داد،حیف که نذاشت همین جوری ادامه پیدا کنه.....................ولی خوب بود،چسبید.

تابرسم خونه هوا تقریبا رو به تیره شدن بود  آخه یه سرم به کافی نت زدم، کلی فکر کردم که بابت 3 ساعت بیرون بودنم چی باید ببافم که به محض ورود جز سلام چیزه دیگه ای مطرح نشد البته اینم لطف پدر و مادر بود که پیش جمع خرابمون نکرد.

شب هم برگشتیم  محل سکونت جدید.......................................................................

آره بابا فعلا فقط سپیده

اونم که شدنی.....

خوش گذشت چون خودم خواستم بهم خوش بگذره،خودم محیط رو طوری سازماندهی کردم تا کسل کننده نباشه.

البته هر جا گناه و لذت و خنده و شادی بیش از اندازه باشه به آدم خوش میگذره ، این یه چیزه کلیه.

دوباره گند زدم به زندگیم ،جدا خدا چه صبری داره چه جوری یه آدمای مزخرفی مثله مارو تحمل میکنه؟

در کل باید نماز قضای 4 روزو بخونم.

حنابندونو عروسی رو راه انداختیمو جمعه ساعت 6 به سمت تهران حرکت کردیم دیگه واسه پایتختی نموندیم و کادومونو دادیم به صاحاب مجلس.

ساعت 2 رسیدیم خونه ،آخ که هیچ جا خونه آدم نمیشه.

دلم برای همه چیزو همه کس تنگ شده.

سه شنبه  صبح به همراه مامی رفتیم مدرسه بعداز کلی صحبت با معاونین و سایرین و گرفتن پرونده یه چرخی  تو حیاط مدرسه  زدم با اینکه این سال آخرحالم ازهمه چیزو همه کس و تمام جزئیات مدرسه به هم میخورد اما یه لحظه کل 9 ماه از جلوی چشام رد شد.

دلم فروریخت،یه حس خاصی بهم دست داد،چقد زود گذشت،چقد زود داره میگذره،چقد زود داریم شبیه بزرگا میشیم،به دوربینی که بی حرکت وایساده بود و دیگه جلوش کسی  نبود که فیلمشو برای کارکنای دفتر بگیره تماشا کردم،یه نیش خند نثارش کردم.

آخ که چقد از جلوی اون دوربین ردشدم منم که همیشه تو سالن و دفتر مدرسه ولو بودم.

درخت شاتوت داشت جلب توجه میکرد یاده زنگه زبان افتادم که بعداز امتحان  دادن اومدیم تو حیاط.

اکیپی همه بچه های 403 بودن که دخل درخت شاتوتو آوردن،من دوس ندارم بنابراین نخوردم.

این آخرا دیگه واقعا حالم از مدرسه بهم میخورد ،واسه مدرسه اومدن فقط یه بهونه داشتم اونم دیدن سپیده بود که انقد ذوق و شو ق به وجود میاورد که از 6 صبح بیدار میشدمو آماده میشدم برای مدرسه اومدن. درغیر اینصورت دلم میخواست به هر طریق ممکن کلاسارو بپیچونم.

حالم از زنگای دیفرانسیل و شیمی بهم میخورد.

از نبوی بدم نمیومد میشد درس مزخرفشو به خاطره خودش تحمل کرد، گرچه من هرچی سعی میکردم نمیشد  ولی دیفرانسیل با طاهری  عمرا نمیشد تحمل کرد.

با دیدن طاهری بدنم مور مور میشد،خدارو100 هزار مرتبه شکر که  زنگای طاهری تموم شد.

زنگای عین اللهی پر استرس بود خصوصا ترم دوم با متن های تشریحیه فیزیک هسته ای،آخ که اون فیزیکو چقد خوندیم،150 بار دوره کردیم.

اصلا فکر نمیکردم هندسرو قبول شم ،فک کنم  کلا  2-3 بار بازش کردم.

دلم برای زنگای پر پند ونصیحت  تنکابنی   خیلی تنگ شده،اونم چی زنگایی که مونا نمیومدو من میرفتم پیش سپیده میشستم.یه بار یادم نیس سهیلا بود یا فاطمه که  گفتن زینب چقد میدی به مونا که مدرسه نیاد.

اون موقع اولای عاشقیم بود.یادش بخیر هر روز میدیدمش،میحرفیدیم ،پیشش میشستم در آخرم که تا خونه با هم میومدیم  و حداقل یه دونه بوسش میکردم.

اما الان چی فقط به اس ام اس تکیه کردم و امروز دقیقا 52 روزه که ندیدمش.چه جوری تحمل کردم خودمم نمیدونم،دیگه  زیاد اصرار نمیکنم.

وای ی ی ی ی ی ی ی که  زنگای تنکابنی چقد حال میداد،سرمو میذاشتم رو میز فقط سپیده رو تماشا میکردم،تنکابنیم  لغت به لغتو تشریح میکرد  ما هم چرت و پرت هایی مینوشتیم ،هر از گاهی سپیده نگام میکرد ولبخند میزدو میگفت :"که چی بشه مثلا؟" منم که لال، فقط لبخند میزدم و تو دلم میگفتم شما کارتو کن بذار ماهم به کارمون برسیم.

میخوامممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممم بازم

زنگای آذر مکانم خوب بود،چن بارم زنگای اون پیش سپیده نشستم.

ولی اون موقع  کلا سپیده زیاد تحویلم نمیگرفت،نمیدونم چرا

یه بار دیدم هیچ جای نزدیکی نیس پیشش بشینم همه اطرافیاش سر نیمکتای خودشون بودن رفتم صندلیه معلمو برداشتم آوردم گذاشتم کنارش  نشستم فقط نگاش کردم،همین.اونم داشت تمرین های دیفرانسیل که یادش رفته بود بنویسرو مینوشت،همه لحظاتو از برم.

یه بار دیگه با دو تا دفتر کلاسوری که  یکی برای خودم بودو یکی دیگش برای سپیده  دیدمو فقط رو سپیده تنظیم کردم جلوش نشستم جوری که جلوم فقط سپیده بود و به جز صورت سپیده هیچکس دیگه رو نمیدیدم  هر کی رد میشدو یه چیزی میگفت  یهو سپیده دو تا دفترو تا کرد رو صورتم عینک خوابید تو چشام  قش قش خندید

زنگای احمدی پنج شنبه صبح ها که سرشار لذت بود چون همشو پیش سپیده بودم ولی خدایی هیچی نمیفهمیدم چون اصلا اونجا نبودم، آدم پیش سپیده بشینه و درس گوش بده؟

فقط دو جلسه آخر یه چیزی  فهمیدمو چن تا تستیم که سر آزمون زدم از همون دو جلسه آخر که با سپیده قهر بودم زدم،خصوصا یکی مونده به آخرین جلسه  اونروز سپیده نیومده بود آخ که چقد نکته یاد گرفتم البته به خاطره اینکه  به مطلب گوش دادم،جلسه آخرم خوب بود اما به خاطره اس ام اس های روز قبل سپیده عصبانی بودمو یکم فکرم مشغول بود،ولی در کل بهتر از جلسه های دیگه بود.

اون روزی که پروندمو گرفتمو زنگ طاهریو هیچ وقت یادم نمیره،اون روز قاطه قاط بودمو فقط میخواستم از اون مدرسه فرار کنم هرچی تو سرم روضه میخوندن انگار نه انگار،باید اون یه هفته رو میرفتم جدا تو روحیم خیلی تاثیر گذاشت.

آخه واقعا حالم خیلی بد بود ،از زنگای عین اللهی عین چی میترسیدم فقط میخواستم دیگه ترکیبات اون دبیرارو نبینم ،از اونجایی که از طاهری حالم به هم میخورد اونجوری شد.

هر وقت یادم میفته یه فحش نثارش میکنم که .......،................... یه نگاه کن به دهن من دارم  ازت اجازه میگیرم انقد نگاه نکرد خودم رفتم جلو در و اون اتفاقا افتاد.

سفر به قم هم جزء خاطرهامون  شد،اون ساعت های با سپیده بودن لذت بخش بود.

یاد کاشانی هم بخیر ،چقد منو تحویل میگرفت،هیچ وقت متن هایی که برای اولین بار ترجمه کردمو یادم نمیره درباره یه فوتبالیست و بیماری سرطان بود،تا تموم شد بچه ها کف زدن،فکر نمیکردم کارم انقد مهم باشه ولی مثل اینکه بچه ها هم خوششون اومده بودو کلی تشویق کردن.

از همون روز بود که شدم عزیز دل.

سر این عزیز دل گفتنای خانم چقد میخندیدیم،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،یادش بخیر.

یاد همه اینا بخیر،اینایی که دیگه برنمیگردنو خوبو بدشون واسمون شد خاطره،یادشون بخیر.

از الان تا همیشه دلتنگ این خاطره ها خواهم بود با تمام خوبو بدشون.

راستی خدایا یادت نره هوای سپیده مارو داشته باشی ،آخه  خودت میدونی که فقط سپیدس.

راستی سپیده اگه  بری آزاد منم میام، بهت گفته باشم.

یادم رفت بگم امروز تولد محمد مهدی خان داداش ماست به سلامتی رفت تو 6 سال

فقط

سپیده

به خدا قسم اگه خودکشی گناه نبود،اگه واسش لازم نبود جواب پس بدیم یه لحظه ام معطل نمیکردمو خودمو از دست این زندگیه لعنتی نجات میدادم.

زندگی ای که حسودیش میشه  به آدم،حسودیش میشه به این که آدمارو شاد ببینه.

هیچ لذتی نداره برام.

تا میام یکم خودمو با شرایط فعلی وفق بدم شرایط سختر میشه.

خدایا خیلی نامردی.

این رسمش نبود.

همه چی خوب بود، ولی آخه خودت میدونستی که مشکل من چی بود.چرا دقیقا همونو گذاشتی جلوم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

چرا  اتفاقایی که همیشه ازش ترس داشتمو سرم آوردی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

احساس خفگی میکنم.

یه بغضی گلومو داره فشار میده.

مغز سرم داره منفجر میشه.

سرم رو تنم وای نمیسته ،حالم از این زندگی بهم میخوره.

حرفیو که مطمئن بودم همین روزا از زبون بابام خواهم شنیدو شنیدم  یه آن کوپ کردم آخه ظهر مامان کلی بهم دلداری داد و آرومم کرد دیگه مطمئن شدم که همچین اتفاقی نمی افته ولی بابای . . .

همیشه اعصابمو بهم میریزه با این کاراش.

گفت بعداز سفر میریم  محل دانشگاه رو میبینیم اگه  شد میگردیم دنبال خونه.

همیشه  دیونم میکنه با این کاراش،نمیدونم چی کار کنم از دستش.

اگه قرار باشه اینجوری باهام تاکنن قید همه چیو میزنمو اصلا نمیرم دانشگاه.

خدایا بازم میگم خیلی . . . .

Down this life

 سلامممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممممم.

یه سلام تولدی

تولد عشقم

تولد نفسم

امروز تولد سپیده هستشو من در پوست خود نمیگنجم.

پس تولد تولد تولدت مبارررررررررررررررررررررررررک 

بعداز 5 مرداد که از ساعت 10:45 تا 14 با هم بودیم دقیقا 42 روزه که سپیده رو ندیدم آخ که دلم براش شده یه کوچولو

هرکی ندونه فک میکنه دور از هم و تو دو شهر متفاوت زندگی میکنیم ولی باید بگم من وسپیده اینا هر دو تو یه منطقه از تهران وحتی تو یه محله هستیم ولی نمیدونم چرا نمیشه زود زود همو ببینیم

چی بگم از خوشی که هر چی بگم کم گفتم

فقط لطف خداوند و دعای پدر و مادرم

یکی قبولی در رشته مهندسی کامپیوتر گرایش سخت  افزار  البته دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب  و دیگری قبول شدن در آزمون شهری رانندگی.

 ولی فقط رانندگیو عشقه

گزینه 1 رو که از همون روزی که  داشتم میرفتم برا آزمون میدونستم 100% قبولم ولی  رانندگی رو مطمئن نبودم،همه شیرینی میخواستن  منتظرم  جواب آزمون سراسری بیاد یهویی همه رو شیرین کنم

فک کنم  سپیده طبق گفته چند روز پیشش الان باید شمال باشه.

از دیشب شروع کردم به مخ خوردن.

بابا جون ماشیییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییین میخوام،اونم  که عین خودمه  فقط دوس داره اذیتم کنه میگه یه دوچرخه خوشگل برات دیدم میگیرم،آخ که حرصمو در میاره

نمیدونم باید چن ماه تو گوشش بخونم تا بلکه یه روزی به حرفم گوش بده.

خوش به حالش  که  دیشب رفت سفر وگرنه بیچاره  نمیدونم  تا صب از دست من چی میخواست بکشه.

فقط

سپیده

همه مطالب  یک ماه اخیر پر پر شده .

آخه چراااااااااااااااااااااااا؟

حالا ما باید چیکار کنیم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

اه حالمو به هم زدی لوکس بلاگ.

احساس خيلي قشنگيه وقتي يکي رو دوست داري وقتي فکر مي کني که اونم تو رو دوست داره.
احساسي قشنگ اما پر از اضطراب، اظطراب از دست دادن اون آدم .اون موقع هست که خودتو بدون اون هيچ مي دوني
با اين که صد بار بهت گفته دوستت دارم بازم از خودت مي پرسي يعني اون منو دوست داره شايد تو زندگي آدم قوي اي باشي اما وقتي به اون فکر مي کني در برابرش خودتو کوچيک مي بيني
حسود مي شي دوست داري فقط به تو فکر کنه فقط با تو حرف بزنه اين قدر ديوونه مي شي که بهت مي گن مجنون
حساسيتت صد برابر مي شه به جايي که بهش محبت کني شايد باعث آزارش بشي اما بازم دوستش داري 

 سپیده جون میمیرم برات. . .

اثاث کشیم مصیبت ها

امرو خیلی قاطی بودم دلم میخواست یکی باشه  که باهاش  دردو دل کنم تا  یکمی آروم شم، بغضم گرفته بود  میخواستم گریه کنم چون خیلی وقته  حالم از این زندگی بهم میخوره.مشکلم اینه که نمیتونم آروم باشم خیلی پی جزئیات میرم وقتی به جواب نمیرسم عصبی میشم.راستش هنوزم موندم چجوری باید زندگی کنم؟ سخته اینکه بتونی همه جوانبو رعایت کنی،دیونه کننده تر میشه وقتی  سعی کنی ولی نشه

حالم بهم میخوره از این بدو بدو ها

داشتم افسوس میخوردم به خاطره اینکه بعد این همه سال نتونستم برای خودم همدردی پیدا کنم

بیخیال

همین جوری خوبه دیگه،شاد باش بابا جون

دوستت دارم

از همون بچگی شلوغ و شیطون بودم همش  فکر اینکه چه جوری ط رف مقابلمو سرکار بذارم عاشق اذیت کردن دیگرانم اینکه حرص طرفو دربیارم دیونش کنم آخ که نمیدونی چه لذتی داره.

تقریبا همه با این خصلتم آشنا هستن البته قصدم واقعا اذیت و آزارشون نیست این علاقه به اونها باعث میشه که به طرفشون برمو باهاشون شوخی کنم اگه از طرف خوشم نیاد توفم طرفش نمیندازم.

چن وقتی میشه که تصمیم دارم دیگه اینکارارو بذارم کنار،چون شوخی شوخی  دارم دروغگو حساب میشم خصلتی که بعد از حسادت بدترین اخلاقه،حالم از خودم بهم میخوره.این همه گناه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

بابا خدا این طرفم یه نگاه کن دارم تو باتلاق گناه غرق میشم،خداااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا کمکم کن.

چند وقتی میشه دوباره خیلی از خدا دور شدم . احساس میکنم پست و کثیف شدم قبلا خیلی بهتر بودم.

آخه خدا این چه امتحانیه؟

سنگدل بودن خیلی عذابم میده،خدا جون چرا نمیذاری برات اشک بریزمو دردودل کنم؟ این قساوت قلب بخاطره کدوم گناهه بزرگمه؟

خدایا چرا دیگه نماز صب بیدارم نمیکنی ؟ خدایااااااااااااااااااااااااا  بیدارم کن میخوام بازم دعای نور بخونم،میخوام 4 تا آیه الکرسی بعد از نماز صبمو بازم بخونم خداااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا     خسته شدم از خوندن قضای نماز صب اونم ساعت 5 بعدازظهر بعد از خوندن نماز ظهروعصر آخه بکشی که بهتره چرا اجازه میدی به اون شیطون لعنت شده که انقد وسوسم کنه؟

 آخه این چه نمازیه؟ این چه زندگیه ؟ بزن تو سرم د بزن دیگه . . . .  توف بهت زینب، توف که تو رجب 1 روز بیشتر روزه نگرفتی زینب تو واقعا همون زینبی؟؟ نه اون زینب با تو فرق میکرد خیلی فرق میکرد،

 آخه خاک بر سرت چرا هرچی میگذره خودتو میبازی؟ زینب آدم شو . . گذشتتو بخر.

خدا جون چرا دیگه بهم اجازه نمیدی نمازمو اول وقت بخونم؟ خدا دلم برات تنگ شده خداااااااااااااااااااااااااا

خدا جونم ازت خواهش میکنم تنهام نذار آخه من به جز تو کسی رو ندارم.

آخ که چقد دلم تنگ شده واسه گریه کردنهای شب های قدر، دلم بیت النور میخواد.

خیلی  گستاخ و نترس شدم،  نذار گذشتمو بیشتر از این خراب کنم،نذار بیشتر از این سخت دل شم راهنماییم کن ،کمکم کن گناه نکنم باور کن شرمندتم شرمندتم خدا، چرا آخه چرا ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

جدا که چه خدای بزرگی داریم.با اینهمه گناه بهمون نفس میده.

خدایا n  بار به خاطره همه نعمت هایی که بهم دادی ممنونتم ولی هیچوقت نذار این نعمت های زیادی که بهم دادی مانع یاد کردنت باشه خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا آخه زینبت خیلی تنها،شرمندته،بدبخته،خدایا ازت خواهش میکنم کمکش کن.

دوباره باید برم غسال خونه اینجوری آدم نمیشم.

مینا جون کجایی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ کجایی که زینب دوباره غرق کثافت شده.

نه باید برم باید برم جنازه هارو ببینم.

چرا انقد سریع یادم میره ؟

میترسم ازت ،خدایاااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا میترسم ازت، میترسم به خاطره گناهایی که کردم ؟

منم عین اونا یه روز میمیرم ، میترسم .....................................................

محدثه دختری بود که پارسال شب  21 ماه رمضون  تو غسال خونه مثل همه مرده های دیگه شستنش

اما اون فقط 16 سالش بود که به خاطره سرطان پوست عزرائیل جونشو گرفته بود.چقد گریه دار بود مینا زد بیرون ولی من هنوزم احتیاج داشتم.

چقد بد میشستن،چرا کفن هارو انقد محکم میبندن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ دردم میاد، خدا جون بگو زینب گناه کارتو آروم پرت کنن.

چه صحنه دردناکی بود مادر محدثه از همه بدتر . . . چه دنیای بی وفایی بابا آخه 16 سال بزرگش کرده بود یه رحمی میکردی.

کفن هارو پیچیدن،سوراخ هارو پوشوندن دستا رو صاف کشیده بودن یه روسری از جنس همون کفن سرش کردن از اون رشته پارچه ها که بازم از جنس پارچه سفیدی بود استفاده کردن همه چی آماده بود کلی رشته پارچه واسه محکم بستن کنار دیوار آویزون بود،محکم کشیدنشو بستن.

خانوادش  میکوبیدن به شیشه. . .

سرو صدا زیاد شد  داشتن میذاشتنش تو پلاستیک آخه تابستون بود.

همین موقع ها بود که مینا اومد دنبالمو گفت که زینب بسته دیگه بیا بریم حالت بد میشه.

بیرون غسالخونه کمی ایست کردیم تابلو رفت بالا محدثه . .. .

یعنی آمادس الان میاد بیرون چه سروصدایی که از بیرونیا در نیومد تقریبا 1 ساعت بیشتر طول نکشید که بردنش.

تموم شد

 ببین روزانه چقد میانو میرن.

پارسالم همین حسو حالو داشتم باید بذارم تو برنامه یه سر برم بلکه آدم بشم.

ولی خدا بازم اول خودت باید کمکم کنی تا آدم شم

از همون 90.3.11 لحظه شماری دیروزو میکردم.

آخ سپیده که جدا عاشقم کردی.

بالاخره این هجران به پایان رسید با اینکه تمام تخمین هایی که زده بودم درست از آب در نیومد ولی خدارو شکر که لااقل حوزمون یه جا بود وگرنه امید این دیدارم باید به گور میبردم.

من طبقه دوم دانشکده ادبیات بودم سپیده طبقه سوم.

صندلی مربوط به خودم رو پیدا کردم بلندگو هم در حال ضرضر کردن بود همون چرت و پرت هایی که همیشه میگن که یه آن حرف قشنگی زدو گفت کارتتاتون رو روی سینه نصب کنید بهونه خوبی داد دستم برای پیدا کردن سوزن کلاس مربوطه را ترک کردم ولی به جای اینکه برم طبقه پایین زدم بالا.

اول تابلو اعلانات رو دیدم که کلاس سپیده رو پیدا کنم کلاس 30  وقتی به سمت پله ها چرخیدم که برم بالا . . . . . . . .. ... .

وای سپیده بود،خود خودش بود تو سالن وایستاده بود متوجه این سمت نبود گفتم بذار از دور اوج بگیرمو بپرم بغلش که عملیش کردم

آخ که چه حالی داد،دلتون بسوزه،لذت بردم فقط حیف که مدتش کوتاه بود کاش میشد زمانو نگه داشت و یه 2،3 ساعتی  از آغوش سپیده استفاده کرد.

حالو احوال اینا کردیم بعد سپیده به من گفت:"چطوری؟"

گفت:"چرا عین جن ا میپری؟"

در جوابش تبسمی کردم چون که در حال خودم نبودم که جوابشو بدم.

همش 2،3 دقیقه طول کشید فقط سلامو احوالپرسیو تجدید دیدار بعدش دوباره اومدم پایین ولی نفهمیدم چه جوری اومدم،از خوشحالی در اوج آسمان ها بودم

آزمون شروع شد ما هم شروع کردیم به جواب دادن 8:15 تا 9:15 عمومی از 9:15 تا 11:15 اختصاصی که  10:10 دادم اومدم پایین مهسارو دیدم که منتظر من بود بهش گفتم باید منتظر سپیده بمونیم با مهسا کمی گپ زدیم ولی تمام اون مدت چشمام به در سالن بود منتظر سپیده

تقریبا 10:30 بود که سپیده هم اومد خیلی خوشحال بودم فقط میخواستم این زمان نگذره.

از دانشکده اومدیم بیرون ولی تا 11:10 منتظر یکی از دوستان ماندیم احساس خوبی داشتم.

 گاهی سپیده نگاه هایی بهم مینداخت که دلم میخواست بپرم بغلش بوسه بارونش کنم، سپیده عاشقتمممممممممممممم.

پریسا جان که اومدن راه افتادیم که بیایم، مسیرهای طولانی رو به کوتاه ترجیح میدادم مهسا و پریسا که زیاد آشنا نبودن

 که اعتراضی  به طولانی بودن مسیر کنن سپیده هم مثلا  داشت درکم میکردو چیزی نمیگفت البته نمیدونم شاید اونم مثل اون 2 تای دیگه زیاد با اون مسیرها آشنا نبود خلاصه تا تونستم راه رو طولانی کردم که بیشتر باهاش باشم.

درسته که اولش از حضور دیگران کمی تا قسمتی ناراحت بودم ولی  خدایی خیلی خوش گذشت کلی خندیدم ,ولی  اون دوتا سپیده و مهسا کلی بارم کردن

عیبی نداره من فقط لبخند دوستامو میخوام همین برای خوشحال بودن من کافیه دیگه سپیده که جای خود دارد با حرفا کاری نداشتم فقط میخواستم تا ته مسیر چهره سپیده رو تماشا کنمو این نعمت خدادادی رو غنیمت بدونم تمام چیزایی که میخواستم بگم فراموش کردم ، عاشقیم دیگه چه کنیم به محض دیدن معشوقمون  فقط سروپا گوشیم

نفری یه بستنی زدیم تو رگ،هوا واقعا گرم بود ولی تو اتوبوس بهتر شد.

زود گذشت

همیشه همین جوری بوده لحظات خوب و به یاد ماندنی خیلی زود میگذره و عکسش لحظات مزخرفی مثل زنگای دیفرانیل و شیمی  دیر میگذشت اینو گفتم چون دیروز سپیده منو یادطاهری و نبوی انداخت،اه اه که چه سال مزخرفی بود کاش که میشد به عقب برگشتو دوباره ساخت ولی  شعر معین در اینجا صادقه که میگه  مخور غمه گذشته ،گذشته ها گذشته ،هرگز به  غصه خوردن گذشته برنگشته به فکر آینده باش ،دلشاد و سر زنده باش به انتظار طلعت خورشید تابنده باش

وقتی به مقصد رسیدم تو اتوبوس یه بار دیگه گونه سپیده رو برای تسکین دل دردمندم بوسیدم بلکه بتونم تا دیدار بعدی که اصلا نمیدونم چه موقع  خواهد بود و اصلا شاید طبق گفته سپیده دیدار مجددی نباشه با خودم بسوزمو بسازم

.راستی نمیدونم چرا سپیده اینو گفت؟ولی امیدوارم دیدار دیگری باشه

اینم از آزمون دانشگاه آزاد

بعدازظهرم رفتم امتحان پیش نیاز آیین نامه رو دادم که قبول شدم خدایی حال کردم آخه نیم ساعت بیشتر وقت نذاشته بودم چه کنیم دیگه هوش و ذکاوت زیادیه دیگه

با تو هستم
تویی که رویت را از من بر میگردانی
به چشمانم نگاه کن
اشکهایم هنوز خشک نشده اند
از چه میترسی ,من گناهت را بخشیده ام
هنوز آنقدر عاشقت هستم که هیچ کینه ای از تو به دل ندارم
تو را به خدا سپرده ام ,نه نگران نباش نفرینت نمی کنم
برایت دعا ی خیر میکنم
دعا میکنم که خدا هم ترا ببخشد وتنهایت نگذارد
دوست ندارم تو هم مثل من طعم تلخ تنهایی را حس کنی
دوست ندارم تو هم مثل من شکستن قلبت را تجربه کنی
پس هرگز نفرینت نخواهم کرد وترا به خدا خواهم سپرد
تا در پناه او به زندگیت ادامه دهی .در کنار هر کس وهر چیز که دوستش داری
به چشمانم نگاه کن , آنها را به خاطر بسپار
آنها همیشه نگران تو هستند

 نمیدونم چی شد که اینجوری شد
    نمیدونم چند روزه نیستی پیشم
      اینارو میگم که فقط بدونی
         دارم یواش یواش دیوونه میشم

  تا کی به عشق دیدن دوبارت
     تو کوچه ها خسته بشم بمیرم
         تا کی باید دنبال تو بگردم
             از کی باید سراغتو بگیرم

  قرار نبود چشمای من خیس بشه
     قرار نبود هر چی قرار نیست بشه
       قرار نبود دیدنت آرزوم شه
          قرار نبود که اینجوری تموم شه

  یادت میاد ثانیه های آخر
      گفتی میرم اما میام به زودی
         چشمامو بستم نبینی اشکمو
             چشمامو وا کردمو رفته بودی

  قرار نبود منتظرت بمونم
      قرار نبود بری و برنگردی
         از اولش کناره من نبودی
           آخرش هم کاره خودت رو کردی

  قرار نبود چشمای من خیس بشه
     قرار نبود هر چی قرار نیست بشه
        قرار نبود دیدنت آرزوم شه
            قرار نبود که اینجوری تموم شه

برعکس اون شب که با اس سپیده قاطی کردم امشب شاده شاد بودم خیلیم شاد بودم

سپیده جون منی . . .

وداع

جوابی که انتظار شنیدنش رو نداشتم سند کرد گفت: هیچوقت،مرسی.

با خودم زمزمه کردم ولی سپیده جون من هنوزم دوستت دارم.

کاش این نوشته هامو سپیده هم میخوند.

 سلام دوستان خبر جدید دارم و اونم اینه که عاشق شدم.

سپیده جوووووووووووون

همکلاسیمه2 هفته ای میشه که دلمو ربوده

فعلا. . .

سلام دوستان امروز روز تولدم بود  نمیدونم چی بگم ولی در کل روز خوبی بود

کلی تبریک همراه با کلی کادو

شب هم فامیلای درجه یک اومدن خونمممممووووون

 اینطوری شد که به همین راحتی رفتیم تو 19 سال

آخه 2 روز دیگه ام ولنتاینه پس به همه عاشقا تبریک میگم . . .

 من شنیده بودم ماه صفر سنگینه ولی نه به این شدت مخصوصا امروز که همه یه جورایی قاطی بودن و به هم میپریدن وخشن رفتار میکردن.

بعد از این همه سال بهم گفت:

 شنیدی :

 بیماری ما شد سبب پرسش معشوق

                   میمیرم از این درد که چرا بهترم امروز

 یعنی هر وقت براش مشکلی پیش میاد به یادش میافتمو دعاش میکنم. این خیلی بدتر از بده که هنوز نتونستم خودمو بهش بشناسونم

وای خدای بزرگ بعد از اینهمه سااااااااااااااااااااااااااال

کاش میشد کمی باورم داشت

خدایا خودت کمک کن

 دوستان دعا کنید

ولی 1 چیزی بگم هر کاری هم بکنه هرچی هم بگه بازم دیوووووووووووونشم

فعلا . . .

دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌
دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌دوستت‌دارم‌